Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo

Ta książka to jak filmik z rzeźni dla osób, które jedzą mięso i postanawiają przejść na wegetarianizm. Ja też po przeczytaniu Życia na miarę postanowiłam sobie, że w tym życiu moja noga w sieciówce nie postanie...Nie będzie to znowu jakieś wielkie wyrzeczenie, bo kwestię garderoby od lat załatwiam dzięki cyklicznym wymiankom (następne już w sobotę) i szmateksom (niech żyją dni "wszystko za 4 zł"). Gorzej z bielizną i butami, ale w sumie i dla nich znalazłam już alternatywy w formie sklepów Plan Planeta (skarpetki) i Namaqua (majtki).

Wracając jednak do książki. Po kilku wizytach w Indiach, wiem, że Marek Rabij nie przesadza opisując dramatyczne warunki życia szwaczek w Bangladeszu. Ich życie to w zasadzie piekło, ale lepszego i tak nie znają. Czy konsumencki bojkot może to zmienić? Pewnie tak, ale musiałby być masowy. Chciałabym wierzyć, że dzięki takim książkom, filmom czy kampaniom, rzeczywiście tak się stanie. Bo jeśli my konsumenci nie będziemy wywierać nacisku na korporacje i nadal będziemy wybierać najtańsze szmatki w sieciówkach, to nic się nie zmieni.

Co zatem możesz zrobić?
- zacznij od przeglądu szafy. Czy naprawdę potrzebujesz tych wszystkich ubrań? Nie? To podziel się z innymi (wersja oszczędnicka - sprzedaj na olx lub Wiewiórka) - zorganizuj koleżeński swap, ewentualnie podaruj organizacji charytatywnej. Czy naprawdę potrzebujesz nowych ubrań? Jeśli tak, to sprawdź, czy nie możesz ich zdobyć z drugiej ręki. A może są etyczne alternatywy, na które cię stać? A może spróbuj naprawić lub przerobić ciuchy, zamiast je wyrzucać? Opcje są :-)

- zaangażuj się. Na stronie Clean Clothes Polska znajdziesz aktualne kampanie i petycje do podpisania oraz materiały edukacyjne i raporty dotyczące odpowiedzialnej mody. Nawet jeśli nigdy wcześniej tego nie robiłaś, możesz wejść w dialog z marką i spytać na ich fanpage'u np. gdzie szyją ubrania, z czego szyją i co robią dla środowiska.
- włącz się w ruch Slow Fashion, czyli kupuj mniej, wybieraj dobrze, dbaj o ubrania. Możesz też nauczyć się szyć :-)

Koszulki z przekazem, cz.3

Skoro już ostatnio pokazałam fajną koszulkę z babką lekarską od Pan Tu Nie Stał, to jeszcze kilka mniej lub bardziej zaangażowanych wzorów.
Na przykład mój ulubiony antykonsumpcyjny motyw Darka Paczkowskiego z 3fali:
Chcieć mieć więcej

I jeszcze od PanTuNieStał, dla działkowców:

Polecam też etno-koszulki ruuzga, np. z wzorem Trzeba mieć korbę. Sama mam taką jedną, kupioną w zeszłym roku na Folkowisku.

A dla dzieci seria Pozytywne myślenie i Przyjaciel wilka z Endo. Fajne wzory, ale szkoda, że szyte w Chinach. No, i minus za serię cyrkową, utrwalającą stereotyp cyrk=zwierzęta.

Koszula cię ulula..

A przynajmniej ta:

Poza tym koszule nadają się też na torby:

i poduszki:

Można je też przerobić na spódnice:

lub na strój Małego Kucharza:

Mogłabym tak jeszcze długo, bo fantazja ludzka nie zna granic ;-)
Ale na zakończenie kultowy swego czasu filmik:

Rowerowo, cz.II

Temat rowerowy przewija się ostatnio na okrągło. U Zorro poczytać można o motywie roweru w literaturze dziecięcej, na Ulicy Ekologicznej o rowerowym lansie... Są także blogi rowerowe, np. Fotoaparatka i o modzie dla cyklistów, jak np. Poznań Bicycle Chic.
W końcu też weszła w życie nowelizacja ustawy o ruchu drogowym - można już np. bezkarnie wozić dzieci w przyczepkach, które skądinąd są bezpieczniejsze od fotelików rowerowych...
A tymczasem z mojej piwnicy zniknął nie mój rower, o czym niespiesznie poinformowałam policję. Na znalezienie złodzieja i jego łupu raczej nie liczę, na odszkodowanie trochę tak :-)
Na pociechę druga część  rowerowych t-shirtów:

eko-koszulki...

czyli ubrania z ekologicznym przesłaniem. Niniejszym rozpoczynam nową kategorię, bo mam nadzieję, że na tej jednej notce się nie skończy.
Jakby ktoś gdzieś wypatrzył jakiś ciekawy koszulkowy eko-design, to proszę dać znać!
Dzisiaj takie wzory:



i jeszcze źródełko