Za takie właśnie blogi lubię internet. Ale najpierw o boro.
Wyraz ten ma kilka znaczeń:
1. zniszczona i nieprzydatna rzecz
2. podarte i połatane stare ubranie
3. wykorzystanie starych tkanin/ patchwork materiałów, przy pomocy ściegu sashiko (taka jakby fastryga).
Efekt tego ostatniego punktu? Dla mnie piękny:
Interesująco i wyczerpująco o boro napisała Joanna Furgalińska: www.furgaleria.pl. Tu też wzmianka o boro po polsku: www.matsumi.ownlog.com, a tu więcej przykładów: sweetpeapath.blogspot.com
To niesamowite, że niektóre z tych tkanin/ubrań mają ponad 100 lat! Okazuje się, że Japończycy po prostu wymyślili trashion, upcykling i repurposing.
A wracając do bloga, wspomnianego na początku wpisu, to jego autorka na swój sposób wykorzystuje boro, tworząc niekonwencjonalną sztukę.
Np. wyszywając chleb.
2 komentarze:
Zszywanie chleba mi się nie podoba, ale pozostałe opcje tak. Muszę coś sama pokombinować z tym ściegiem!
Monika Mo
PS Dałabyś możliwość komentowania dla niezalogowanych, co?
Boro art to niezwykła forma sztuki, która łączy tradycję z nowoczesnością, używając naprawiania uszkodzonych tkanin jako metody wyrażania siebie. Zamiast wyrzucać stare, zniszczone ubrania, artysta je przekształca, dodając nowe elementy i tekstury, co nadaje im nowe życie. To piękny sposób na pokazanie, jak w sztuce i codziennym życiu możemy nadać wartość rzeczom, które pozornie straciły swój sens. Jest to również ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ponownego wykorzystywania materiałów.
Więcej na https://ekino-vod.pl/filmy/wonka
Prześlij komentarz