Nie wierzę - to już ósmy post w historii tego bloga na temat psich kup :-)
Tym razem, zainspirowała mnie książka, o której już wspominałam, pod tytułem - jakżeby inaczej - "Psia kupa".
Po jej przeczytaniu Córka wpadła na genialny pomysł produkowania maskotek-pluszaków w kształcie, no tak, kupy, z których dochód przeznaczany byłby na sprzątanie owych kup w realu :) Kto odważny uszyć taką uroczą kupkę?
Foto pochodzi z bloga Alicya w krainie słów2, gdzie znajdziecie również obszerną recenzję wspomnianej książki.
Poza tym dopiero niedawno odkryłam bloga Psia kupa (niestety już nieaktualizowany), dla tych co z niespodziankami na chodnikach wciąż walczą i walczyć nie przestaną.
Temat bowiem nie umiera. Szczególnie żywy wydaje się być w fejsbukowej grupie Inicjatywna Nieformalna Grupa Jeżycka, gdzie Malina Prześluga z Poznania wymyśliła takie ogłoszenia:
Dla mnie spoko :-)
Inni grupowicze proponują obsypywanie kup brokatem lub wspólne spacery w celu dyscyplinowania niesprzątających po swoich psiakach właścicieli. Takie społeczne patrole w zeszłym roku działały także we Wrocławiu (czy akcja Kupa Wstydu nadal trwa tego nie wiem).
Tymczasem sprzątanie kupy to żaden wstyd, nawet księżniczki to robią i jakoś korona im z głowy nie spada :-)
Mało tego - jesteś odpowiedzialny/a za wszystko, co posiadasz. Także po tym, jak już coś wyrzucisz... Myśl ta zrodzila się we mnie po przeczytaniu "Magii sprzątania" Marie Kondo.
Przeczytałam już jakiś czas temu i nie powiem - lektura ciekawa i dająca motywację do tzw. declutteringu (czyli odgruzowania przestrzeni), myśl przewodnia, aby "zostawić sobie jedynie te rzeczy, które sprawiają nam radość" - przekonująca, ale... [zawsze jest jakieś ale]
Marie Kondo nie radzi, aby rzeczy, które nie przeszły selekcji "sprawiania radości" oddać komuś innemu, przeznaczyć dla organizacji charytatywnej, czy choćby do recyklingu. Nie, ona twardo i bezkompromisowo mówi - wyrzuć. Bez żadnych skrupułów wyrzuć.
I na to ja się nie zgadzam, tu mi zgrzyta wewnętrznie i zewnętrznie. Bo co z tego, że w mieszkaniu czytelniczki "Magii sprzatania" zrobi się puściej i przestronniej? Za to na wysypisku śmieci przybędzie o kilka do kilkudziesięciu worków przedmiotów (bo one - czytelniczki - licytują się między sobą, ile worków udało im się dzięki lekturze wyrzucić), które spokojnie mogłyby sobie jeszcze pożyć, posłużyć i "dać radość" komuś innemu. Czy to przypadkiem nie jest prze-rzucanie problemu na kogoś innego?
Generalnie w naturze nie istnieje pojęcie "wyrzucania", bo to że jakaś rzecz zmieni miejsce pobytu (np. z naszej szafy do kosza na śmieci) nie oznacza, że znika zupełnie i wyparowuje z ekosystemu. No niestety. I nawet to, że wyślemy odpady do Afryki, nie sprawi że Ziemia się ich pozbędzie...
Dlatego sorry, Marie Kondo - popieram minimalizm i zasadę "sprawiania radości" i naprawdę cudnie jest mieć przestrzeń wokół siebie, ale za drzwiami naszych mieszkań też jest przestrzeń, o którą trzeba zadbać. Co by zrobiła ekspertka od sprzątania, gdyby jej zadaniem było zrobienie porządku na naszej planecie? Wysłałaby wszystko, co bezużyteczne w kosmos? I tak już ponoć jest zaśmiecony, więc raczej nie tędy droga...
Warto przypomnieć:
Może kiedyś więc napiszę poradnik pt. "Jesteś odpowiedzialny za wszystko, co kupujesz/posiadasz" (jeszcze się nie zdecydowałam, ale uwaga - zastrzegam sobie ten tytuł :-P ). Bo chodzi o świadomość zero waste (polecam bloga Odśmiecownia), projektowanie cradle-to-cradle (tu trochę po polsku) i tzw. precykling, o którym nie mówi się prawie wcale, bo wszyscy trąbią o recyklingu.
Tymczasem recykling jest przereklamowany, recykling nie wystarczy, recykling nie zawsze można zastosować i dużo lepiej jest uczyć dzieci i dorosłych o dwóch zasadach nadrzędnych wobec recyklingu, czy reduce i reuse.
Przede wszystkim ograniczajmy konsumpcjonizm, poza tym używajmy rzeczy trwałych i wielorazowych, a dopiero po trzecie - zadbajmy, aby odpady trafiły do recyklingu. Jeśli tak zrobimy, to wygraliśmy.
Ostatnie dni powodują, że rozpaczliwie szukam dobrych wiadomości. Bo gdzie nie spojrzeć - katastrofa. Puszczy grozi wycinka (jeszcze bardziej niż 3 tygodnie temu), polityki lepiej nie komentować, znów szukam pracy, a ciężkie myśli wiszą nade mną niczym smog nad Krakowem...Jak żyć?
Dzisiaj dla równowagi zabawiłam się w Polyannę i wybralam z porannej prasówki 3 dobre wiadomości :-) Oto one:
1. W czeskich pociągach prywatnego przewoźnika Leo Ekspress wprowadzono wegańskie menu :-) Dobra wiadomość, jeśli ktoś akurat wybiera się do Czech. Kiedy doczekamy sie takiego jadła w Warsie?
2. W Hamburgu za to banują jednorazowe potwory. Tzn. wprowadzają zakaz (a może tylko wiążące wytyczne, niestety nie znam niemieckiego) kupowania z pieniędzy publicznych butelkowanej wody, kawy w aluminiowych kapsułkach, jednorazowych kubeczków i sztućców. Cudowne posunięcie systemowe, choć pewnie jeszcze długa droga do tego, aby pojawiło się w polskich urzędach i zamówieniach publicznych...
Firma produkuje także kartonowe ekopopielniczki, aby nie kiepować, gdzie popadnie, a samych zapałek (nie tylko z nasionkami) ma wiele różnych wzorów i rodzajów. Zainteresujcie się :-)
Idealnie by było, gdyby zamiast smartfona udało się kupić Fairphone'a, ale póki co nie kupuję, obserwuję (cytując Martę).
Smartfony, oprócz wielu wad, wydają się mieć kilka zalet, m.in. możliwość korzystania z rozmaitych aplikacji (zwanych w skrócie apkami). Co prawda aplikacje do medytacji czy jogi wydają mi się nieco absurdalne, ale gdybym miała, to bym zainstalowała:
6. Drzewa z klimatem - atlas drzew i przewodnik po najpiękniejszych/najstarszych/najciekawszych drzewach w Polsce
Być może zainstalowałabym także:
Pola - aby wiedzieć, czy kupuję polski produkt (choć z drugiej strony polski, nie zawsze znaczy dobry) eFood - wiemy, co jemy? Informator o chemicznych dodatkach do żywności z funkcją skanowania etykiety. Niestety w bazie nie ma wielu produktów, a poza tym i tak czytam etykiety z automatu :)
Leftover Swap - aplikacja dla freegan i dla tych, którzy nie lubią marnować jedzenia. Fajnie by było, gdyby zyskała polskich użytkowników :-) Fair fashion? - dla szafiarek i osób, które kupują ubrania (zwłaszcza w sieciówkach)
Obiecująca wydaje się być aplikacja BAND - Bank Nasadzeń Drzew, dzięki której można wskazać miejsce do posadzenia drzewa, ale póki co działa tylko w Gdańsku (a wkrótce w Krakowie).
A mi się jeszcze marzy ogólnopolska aplikacja freecyklingowa umożliwiająca dzielenie się rzeczami lub udostępnianie zdjęć mebli i innych przedmiotów wystawianych przy śmietnikach (tak jak na fp "Uwaga, śmieciarka jedzie") :-)
Z jakich apek korzystacie wy? Polecacie którąś szczególnie?
