Furoshiki - chusta do wszystkiego

Zawsze miałam dziwną słabość do Japonii.
Zawsze, czyli od czasów serialu Oshin we wczesnych latach 80. :-) Pragnęłam mieć kimono, jeść pałeczkami i spać na podłodze. Kilka lektur ("Życie po japońsku" Janiny Rubach-Kuczewskiej i "Japoński wachlarz" Joanny Bator) zaspokoiło trochę moją ciekawość, a fascynacje wkrótce objęły inne obszary świata, ale nadal lubię haiku, origami, bento, i buddyzm zen :-)
A ostatnio polubiłam jeszcze furoshiki.
Dzięki Karolinie, która prowadzi sklep Furoshiki i promuję kulturę Japonii, dostałam do przetestowania jedną z chustek w rozmiarze L. A jako że chusty bardzo lubię (nosiło się Dziecko przez 3 lata, oj nosiło), to z zapałem rzuciłam się do wiązania. Co prawda w furoshiki dzieci się nie nosi (od tego są nosidła onbuhimo), ale pomieści wiele.
Moim ulubionym zastosowaniem i wiązaniem jest torba, która wygląda tak:

Niestety nie dorobiłam się własnego zdjęcia, więc posiłkuję się blogiem Furoshiki Club.
Chusto-torba jest naprawdę pojemna, wiąże się ją szybko, no i bajer - jest dwustronna - można pokombinować :-)
Furoshiki stosuje się także jako poszewki na poduszkę, ozdobne opakowania prezentu (w dodatku sama jest świetnym prezentem), pokrowiec, piknikowy obrus, fartuch, pareo, i co tam jeszcze wymyślimy. Polecam wszystkim.
Sposobów wiązania furoshiki jest wiele (jak widać poniżej).

Proste i praktyczne. Ech, ci Japończycy...

Podręcznik do eko-mody

Czym się kierujecie, gdy kupujecie nowy ciuch? Ceną? Rodzajem materiału? Marką? Fasonem? Kolorem?
Zgodnie z zasadą 3R, najekologiczniejszym wyborem będzie ograniczenie zachcianek (także ubraniowych). Na miejscu drugim stoi ponowne używanie, czyli niech żyją szmateksy, swapy i wymianki. No, i jeszcze recycling, czyli ubrania z przeróbek - spodnie z T-shirta, kiecka z męskiej koszuli, torba z zasłonki, you know what I mean.

A dla wszystkich, którzy zajmują się modą i przemysłem odzieżowym bardziej serio polecam W kierunku odpowiedzialnej mody, publikację wydaną przez Polską Zieloną Sieć. W książce znajdziecie wyjaśnienie najważniejszych pojęć i problemów związanych z odpowiedzialną produkcją odzieży, przykłady firm, które stosują dobre praktyki, co nieco o certyfikatach (Fair Trade i eko) i audycie społecznym. Wszystko to może ułatwić wybór przy kolejnych zakupach, bo grunt to świadomość.

Multi krzesło w 10 odsłonach

Krzesła wielofunkcyjne? Są i takie :-)
1.Krzesło-wieszak-schowek, czyli Valet Chair autorstwa  Hansa Wegnera:

 
2. Krzesło-śmietnik. Projekt: Jon Liow:

3. Papa Chair, czyli krzesło dla taty i ... (autor: Itay Ohaly):

4. Krzesło-stolik by Aissa Logerot:

5. Krzesło-lampa "Poets"

6. Krzesło-półka

7. Krzesło-drabina (Franklin Chair):

lub projektu Seung-Yong Song:

8. Bylo dla taty, to i dla mamy się znajdzie :-)

9. Krzesło-kokon (nie tylko dla emerytów). Autorstwa Céline Merhand and Anaïs Morel:

 10. Krzesło-kołyska (Rockid):

 Dobranoc :-)

Pochwała działki

Ej no, któż to się śmiał włamać w nocy na działkę moich rodziców??!! Niech mu/im gacie pokrzywami zarosną...
Był taki czas, że działką gardziłam i na słowa "No, chodź, malin sobie nabierasz", dostawałam gęsiej skórki, a weekend na działce był gorszy niż obieranie ziemniaków :-)

Ale im bardziej człowiek się starzeje, tym bardziej docenia swój hamak między drzewami i niepryskaną sałatę.
Pochwałę działki przeczytacie tu. I tak sobie myślę, że popularny ostatnio na świecie nurt miejskiego ogrodnictwa małe ma szanse  na przebicie się do mainstreamu w Polsce, dopóki mamy działki. Bo działka to urban garden ina polish style...Szczyt zaradności w czasach kryzysu. Oaza spokoju w miejskiej dżungli. Nieprzebrane morze pomysłów na reusing, upcycling i recycling. Mix pamiątek i nalewek Wujka Staszka. Wolnoć Tomku w swojej altance.

I mimo, że z chęcią odwiedziłabym publiczny ogród miejski (najlepiej połączony z knajpą i placem zabaw jak w praskiej Prazeleninie albo berlińskim Prinzessinnengarten ) to jakoś trudno mi sobie wyobrazić, że to się sprawdzi w Polsce. Póki co powstają eksperymentalne ogródki społeczne w Warszawie i trzymam za nie kciuki. Oby plon był hojny, a zapał przetrwał pierwszą zimę.

Dzień Chama

Kto może, niech słucha :-) A szczególnie, ten kto jeszcze nigdy w życiu nie słyszał odgłosu młócenia cepem :-)
Dzisiaj, od południa do północy, w internetowym radiu Studnia, obchodzony będzie z przytupem Dzień Chama.
A to wszystko z okazji premiery nowej płyty projektu R.U.T.A., czyli  "Na uschod! Wolność albo śmierć". 

Kto zna pierwszą płytę, już może się cieszyć na pieśni buntu ze Wschodu (Rosja/Ukraina) w rewolucyjnych aranżacjach. Kto nie zna, ma okazję poznać (a może nawet wygrać CD).

Zapraszam po temu, że sama dziś wystąpię w roli Expertki od Chłopów Czeskich, a poza tem chłopi jako tacy mają wiele wspólnego z ogólną tematyką tego bloga...
Wystarczy wspomnieć Stowarzyszenie Warmińskich Chłopów Bosych (nawiasem mówiąc jeden zabłąkał się wczoraj aż do osiedlowego warzywniaka. Kupował kalafiora i ogórki kiszone. Bosy był.) i ich szczytne cele.

Zdjęcia: StudioGaleria-3kropki.

...and the winner is...

...Anna Jarmuła :-)
Trudno się było zdecydować, bo obie prace (lenistwo was ogarnęło, czy nikt nie ma rozstępów???) nadesłane na konkurs współorganizowany z  Zielonymi dziećmi  mi się podobały :-) No, ale ktoś wygrać musiał, więc Ani gratuluję, a Oli obiecuję jakąś nagrodę pocieszenia podczas najbliższego spotkania Klubu Kangura...

Dla porządku publikuję zwycięski kolaż:

i jak to mówią, będziemy w kontakcie :-)

Meble z tektury po polsku

Memu czujnemu oku miłującemu karton nie umknęły kolejne polskie firmy, tworzące meble z tektury (oprócz znanego i lubianego Kartooni, oczywiście).

Interesująco wygląda propozycja z Wrocławia, czyli Tektoora. Jeśli szukacie tekturowej oryginalnej reklamy, to dobrze trafiłeś/aś. Oprócz klasycznych standów i stoisk targowych, Tektoora może zrobić dla was meble i zabawki:

Jest jeszcze stosunkowo nowa firma - Idea carton ze Szczecina.
W ofercie mają głównie krzesła i stoliki kawowe, ale można też zamówić "coś" według własnego projektu.

No, i jeszcze taką stronkę wyczaiłam: Meble eko, ale jest tak przeładowana reklamami, że nie znalazłam żadnej informacji o jej autorach, ani twórcach mebli, i czy w ogóle oferta jest aktualna.  A szkoda, bo projekty są ciekawe...

A dla fanów mebli z kartonu linkuję blog Szamana - Z kartonu. W zakładce projekty znajdziecie też opisy zmagań z tekturą i wyniki końcowe, te mniej lub bardziej udane :-)
Na zdjęciu lampa - Beczka:

Mosstika - nie tylko mechfitti

Mosstika Urban Greenery to luźny skład z Nowego Yorku, który w swoich ulicznych pracach stara się zwrócić uwagę ludzi na potrzebę kontaktu z naturą. Czy jakoś tak.

Strefa wolna od EURO

Chyba nie będzie dla was zdziwieniem, że kwestia EURO 2012 interesuje mnie w stopniu znikomym. Totalnie nie kumam rywalizacji, walki o punkty, pobijania rekordów, zawodów i igrzysk, cały ten sport - tak bardzo ważny dla niektórych ludzi - mógłby dla mnie nie istnieć.
Ale nie tylko dlatego nie pałam miłością do Ełro... Wkurza mnie cała ta propaganda odnośnie wypromowania Polski dzięki Euro, nowych dróg i stadionów dzięki Euro, zysków dzięki Euro. Wkurzają mnie Flaczki Kibica i mleko z piłką nożną. Wkurza mnie rasizm i marnowanie kasy na stadiony, które mają małe szanse, żeby się same utrzymać. "Zadłużenie w związku z kosztami organizacji Euro 2012 sięga miliardów złotych. Na wydatki związane z Euro lekką ręką przeznaczono ok. 96 mld zł. Za sumę wydaną na poznański stadion, czyli 750 mln złotych, można by w ciągu następnych 10 lat opłacać ponad 6 tys. miejsc w żłobkach publicznych."
Może się to skończyć, jak w Chinach (zdjęcia opuszczonego miasteczka olimpijskiego w Pekinie 4 lata po olimpiadzie...).
Dlatego solidaryzuję się z inicjatywą  Chleba Zamiast Igrzysk i wczorajszą demonstracją w Poznaniu:

Inną ciemną stroną Euro jest seksturystyka. "Imprezy takie jak Euro 2012 to nie tylko święto futbolu, ale przede wszystkim ogromny biznes dla całej szarej strefy, głównie prostytucji". Niedziwota, że feministki Femenu protestują i mają dość tej męskiej zabawy (źródło).

No i najokropniejszy chyba argument przeciwko EURO - śmierć ćwierć miliona bezpańskich psów na Ukrainie w ramach "porządków" przed EURO. Psy są/były łapane i wytruwane (uwaga, drastyczne zdjęcia)

Na stronie Stop mordowaniu psów na Ukrainie znajdziecie więcej informacji, petycję do podpisania, filmy i zdjęcia dokumentujące rzeź...

Ale oprócz meczów mamy inne rozrywki.
1. Kiedy inni kopią piłkę, ty dokop biedzie - poszukiwania liderów akcji Szlachetna Paczka
2. Kibicuj rodzinie - wybierz się na randkę z żoną/mężem (oczywiście swoim) :-P (uwaga: akcja katolicka)
3. Plener Koła Gospodyń Miejskich - warsztaty kreatywne w Ochodzach (woj. opolskie) 30.06-01.07

4. Konsensus - warsztat we FreeLabie - trenerzy związani z ideą Seeds for change wyjaśnią co to jest konsensus i jak go osiągnąć :-) Również 30.06-01.07, również woj. opolskie.
5. No i oczywiście - Strefa bez kibica - kultura obok Euro (Warszawa)

Bawcie się.

Konkursy na długi łikend

Z powodu wyjazdu na zlot wegedzieciaka ogłaszam kilkudniową przerwę na blogu, ale żebyście się nie nudzili podczas długiego łikendu - propozycje różnych konkursów (dla tych, co nie przeżywają Ełro i nie będą siedzieć w Strefie Kibica).

1. Na pierwszym miejscu przypominam oczywiście o konkursie Zielonych Dzieci. Przed wami do wykonania prosta praca plastyczna albo krótka zabawa w programem graficznym, naprawdę nic skomplikowanego :-) Czekam do 15 czerwca :-)



2. Jedzmy swoje z ogrodu! Konkurs dla studentów architektury krajobrazu i ogrodnictwa oraz uczniów szkół ogrodniczych i ogólnokształcących o profilu architektura krajobrazu i ogrodnictwo. Zadaniem jest zaprojektować ogródek jadalny. Do 18 czerwca! 

3.Wrzuć butelkę PET do wyższego obiegu - konkurs Białowieskiego Parku Narodowego. Zadanie: przerobić butelkę PET na coś i wysłać do 20 czerwca pod wskazany adres. Nagrody jak zapowiadają organizatorzy skromne, ale wszystkie prace zostaną uwiecznione w internetowej galerii.

4. Puchar recyklingu - konkurs dla wszystkich, którzy mają pozwolenie na wywóz odpadów, czyli gminy, zakłady komunalne, szkoły, centra edukacji, parki narodowe, lasy i firmy, które dbają o środowisko. Do 30 czerwca.

5. Recykling w obiektywie - konkurs fotograficzny dla wszystkich pełnoletnich osób fizycznych :-) Zdjęcia można wysyłać do 30 września. 

c.d.n. a póki co miłej reszty tygodnia :-)

Kredki po raz trzeci

Są  kredki sojowe, są kredki jadalne wykonane przez Luxirare, a niedawno przyuważyłam połączenie tych dwóch w formie Eco-crayons. Robione ręcznie w rodzinnej firmie Eco-kids z owoców, ekstraktów z roślin i nasion (m.in.buraka, marchewki, kurkumy, szpinak, wosku sojowego, pszczelego i palmowego). 

W ich sklepie znajdziecie także ekoklej i ekofarbki do malowania palcami. Oraz różne akcesoria i proste arkusze zabaw dla dzieci do ściągnięcia. 
 A zaczynali od domowej ciastoliny...

Pomysł na ekobiznes do przeniesienia na nasz żyzny grunt. Może więc w Polsce znajdzie się jakaś kreatywna mama, która zacznie wyrabiać jadalne kredki? Na pewno znajdą się nabywcy. A ja pierwsza staję w kolejce do przetestowania :-)  ).
Całkowitym laikom w temacie mas plastycznych zbyt wiele nie doradzę. Mam doświadczenie tylko w zakresie masy solnej i masy sodowej. Ale po przeczytaniu absolutnie wyczerpującej listy na blogu Szukając rozwiązania znów nabrałam ochoty na eksperymenty :-) Tylko czym zastąpić wosk? Macie jakieś pomysły?

Dzieci śmieci

Co prawda Dzień Dziecka już dziś, ale jeszcze zdążycie zrobić jakąś zabawkę, do północy sporo czasu zostało :-)
Jakby pomysłów brakowało, to rzucam kilkoma ciekawymi linkami:
1. Mini-telewizorek z Book Hour Craft Project

 lub trochę większa wersja oparta na rolkach (stąd):

 
2. A może jak zawsze niezawodny Joel i jego monocyklista?

3. Lub kaczka na patyku, z recyklingu (by Filth wizardry)

Albo wyrzutnia kulek?
Jeśli powyższe pozycje was nie ruszają, to kultowe Toys from trash zapewni wam zajęcie, nie tylko na dziś, ale na cały rok :-)